Verloren

Een zachte tik op het asfalt

“Je verliest een pen”

Ik zeg het hardop, maar je hoort me niet

Je bent druk in gesprek

En fietst nietsvermoedend door

Als ik je pen heb opgeraapt,

Zie ik je nog net de bocht omgaan.

Waarschijnlijk zul je hem niet missen

Misschien heel even, bij het eerste uur

Hopelijk heb je er voor vandaag nog meer.

Zo zul je onbewust nog zoveel meer verliezen

Op weg naar je uiteindelijke doel

Soms onopgemerkt, soms tot groot verdriet

Het hoort erbij, geen ontkomen aan

Ik wens je dan diezelfde onbezorgheid,

Lachend, kletsend, vrolijk de bocht omgaan

Zo weinig mogelijk last van een gemis

Soms mag het wel, heel even

Maar hopelijk gééft het leven dan ook weer