Verloren
20 januari 2020Een zachte tik op het asfalt
“Je verliest een pen”
Ik zeg het hardop, maar je hoort me niet
Je bent druk in gesprek
En fietst nietsvermoedend door
Als ik je pen heb opgeraapt,
Zie ik je nog net de bocht omgaan.
Waarschijnlijk zul je hem niet missen
Misschien heel even, bij het eerste uur
Hopelijk heb je er voor vandaag nog meer.
Zo zul je onbewust nog zoveel meer verliezen
Op weg naar je uiteindelijke doel
Soms onopgemerkt, soms tot groot verdriet
Het hoort erbij, geen ontkomen aan
Ik wens je dan diezelfde onbezorgheid,
Lachend, kletsend, vrolijk de bocht omgaan
Zo weinig mogelijk last van een gemis
Soms mag het wel, heel even
Maar hopelijk gééft het leven dan ook weer
