Schier
3 september 2020De zin was er wel, maar het hoofd nog zo vol,
Zo moe.
Op het water waait het al wat weg
En begint de lucht te klaren
De vrolijke stemmen,
Die soms zo druk kunnen zijn
Tillen de grijze deken op.
Het strand, de zon en de zee
Doen samen de rest.
En ook als het de volgende dag regent
Is er ruimte
Ruimte om te genieten
Van kinderen in hun veelzijdigheid
Van stoerheid, vrolijkheid
En soms een onvertogen woord
Maar vooral van de chemie
Van een mooie groep
Die zelfs al denkt in oplossingen
Wat een voorrecht
Om mee te mogen draaien
Hulpouder wordt een ander begrip
Misschien een beetje ik hen,
Maar vooral zij mij
Het wordt weer beter
Het wordt weer “schier”.
Wat was het een fijn kamp met een mooie club kinderen. En wat was het fijn om jou mee te hebben als leiding.
Met heel veel dank,
Marleen M ?
Wat een mooie woorden. Ik wacht nog op de verhalen uit eerste hand, maar o.b.v. de foto’s en dit gedicht lijkt het me voor zowel de kinderen als u heerlijke dagen te zijn geweest, die veel hebben gebracht op verschillende vlakken. Fijn dat u erbij was!